Zaproszenie na Sesję Rady Dzielnicy
To nie Czajka jest największym problemem Białołęki – wynika z badań prowadzonych w ramach unijnego Projektu EQUAL.
Czy największym problemem Białołęki jest oczyszczalnia ścieków dla prawie całej Warszawy, czy też mająca przy niej powstać spalarnia osadów pościekowych? A może problemem jest targowisko, na które przeniosą się kupcy ze Stadionu X-lecia?
Odpowiedź brzmi: dla ponad połowy mieszkańców Białołęki w skali nowo zdiagnozowanych problemów nie są to sprawy największej wagi. Problemem jest niekontrolowana intensywna ekspansja deweloperów i rozwój miasta bez polityki urbanistycznej. Problemem jest powstawanie bloków z betonu bez przestrzeni społecznej, bez zieleni i dostosowanej infrastruktury miejskiej. Problemem jest to, że dzieci rosną i nie mogą czekać 12 lat na wybudowanie filii domu kultury, bądź miejsca do zabaw i sportu.
W ciągu najbliższych lat w Białołęce grozi kryzys społeczny – to konkluzja eksperymentu przeprowadzonego w ramach europejskiego Projektu Equal „Tu jest praca” pod kierownictwem profesor Ewy Leś z Uniwersytetu Warszawskiego z udziałem wybitnego eksperta z Unii Europejskiej Piotra Wołkowińskiego. Patronat nad badaniami objął burmistrz dzielnicy Białołęka, Jacek Kaznowski.
Diagnoza ukazała potrzeby Białołęki o których nikt wcześniej nie mówił - że dzielnica jest podzielona na trzy rejony o różnych potrzebach. Są to Tarchomin, Choszczówka i Zielona Białołęka. Wszystkie części dzielnicy łączy potrzeba dialogu mieszkańców z władzami i uczestnictwo mieszkańców w tworzeniu miasta. Na przykładzie problemów mieszkańców Czajki widać, że brak dialogu i uwzględniania potrzeb mieszkańców podczas tworzenia miasta niesie nieodwracalne w skutkach konsekwencje – stres i frustracje mieszkańców.
Najszybciej na wyniki diagnozy zareagowali sami mieszkańcy Zielonej Białołęki, którzy podejmują inicjatywy i proponują współudział w tworzeniu miasta. Oczekują, aby miasto spełniało potrzeby mieszkańców. Boją się sypialni i nie chcą żyć w getcie. Szukają dialogu z władzami miasta.
Zapraszamy na Nadzwyczajną Sesję Rady Dzielnicy Białołęka m.st. Warszawy w dniu 3 grudnia 2007, godz. 16.30 poświęconą wynikom eksperymentu oraz inicjatywom mieszkańców, które mają na celu poprawę sytuacji.
Propozycja programu:
1. Wprowadzenie - krótka wzmianka o projekcje "Tu jest praca" – prof. E. Leś,
2. Prezentacja wyników diagnozy – P. Wołkowiński,
3. Podjęte inicjatywy – radny P. Oracz,
4. Rozwój Białołęki a polityka władz miasta - prezentacja potrzeb dzielnicy na przykładzie Zielonej Białołęki - przedstawiciel Partnerstwa Ulic Zielonej Białołęki,
5. Debata.
Osobą do kontaktu jest:
Piotr Oracz - Przewodniczący Komisji Polityki Społecznej i Ochrony Zdrowia
tel. 0602 556 940, mail: poracz(at)poczta.fm
Kilka faktów o Białołęce
Białołęka jest trzecią co do wielkości dzielnicą warszawską. Zajmuje 74 km 2, czyli 15 proc. powierzchni całego miasta. W jej skład wchodzą trzy główne części: Tarchomin - Nowodwory, Choszczówka – Białołęka Dworska, Zielona Białołęka.
W dzielnicy mieszka obecnie ok. 70 tys. osób. Aż 60 proc. z nich stanowią dzieci i młodzież. Białołęka jest uznawana za najszybciej rozwijającą się część Warszawy pod względem budownictwa. W ciągu 10 lat ma mieszkać w niej 250 tys. osób, z tego 120 tys na jednej z najbardziej dynamicznie rozwijającej się części Warszawy – Zielonej Białołęce.
Na Białołęce mieści się pięć publicznych przedszkoli, dziesięć szkół podstawowych, pięć gimnazjów i tylko jedno liceum! Na Białołęce działają trzy prywatne szkoły wyższe.
Jedna trzecia dzielnicy (obszar Zielonej Białołęki ) - w 80 % pozbawiona jest oświetlenia na ulicach, chodników, infrastruktury usługowej. Do 2013 roku planowana jest budowa jednego gimnazjum i rozbudowa dwóch szkół oraz wykonanie projektów dwóch przedszkoli, czyli gdy dzielnica będzie liczyć ok. 98 tys mieszkańców będą się w niej mieścić trzy szkoły podstawowe, dwa gimnazja i trzy przedszkola.
Na terenie Zielonej Białołęki nie ma chwili obecnej ani jednego miejsca neutralnej przestrzeni publicznej, nie ma boiska, placu zabaw, domu kultury. Do 2013 roku nie planuje się żadnych inwestycji w placówki kulturalne na terenie tej części dzielnicy.
Zielona Białołęka to obszar pomiędzy Kanałem Żerańskim, linią kolejową, Trasą Toruńską, oraz wschodnią i północną granicą miasta, czyli północno-wschodniej części miasta. Jest pozbawiona komunikacji z innymi częściami Białołęki, z centrum Warszawy połączona jest dwoma liniami autobusowymi. Inwestują w niej najwięksi deweloperzy, budując osiedla - miasteczka. Równolegle za budową osiedli nie idzie w parze budowa dróg i infrastruktury.
Administracyjnie dzielnica ograniczona jest Trasą Toruńską na południu, Wisłą na Zachodzie i Markami na Wschodzie. Od północy sąsiaduje z gminami Jabłonna i Nieporęt. Białołęka graniczy z rezerwatem Łęgi Czarnej Strugi. Znaczną część powierzchni nadal zajmują tereny leśne i rolne. Mieści się tu także kilka zabytków. Wśród nich jest zespół pałacowo-parkowy na Tarchominie, kościół parafialny św. Jakuba przy ul. Mehoffera, parafia rzymskokatolicka Narodzenia NMP w Płudach oraz parafia parafia rzymskokatolicka św. Michała Archanioła w Grodzisku.
Białołęka została przyłączona do Warszawy w 1951 wraz z grupą innych wsi w wyniku nowego podziału administracyjnego stolicy. W 1976 roku, podczas kolejnej zmiany granic, do Warszawy włączono kolejne wsie i północno-wschodnia granica Warszawy uzyskała obecny kształt. W 1994 roku osiedle Białołęka dało nazwę nowej gminie Warszawa-Białołęka. W 2002 roku zmieniono podział terytorialny Warszawy, likwidując gminy i zastępując je dzielnicami.
